Afgelopen woensdag 11 maart kwamen de aanjagers en Critical Friends voor de vierde keer in seizoen 2 bijeen in EKKO voor PACT Practice #2.4 met als thema Programmering.
Hinke van Kunst Centraal opende deze middag met het optreden van de twee kandidaten van Ali B in The Voice of Holland. Zij liet zien hoe twee culturen in elkaar kunnen smelten en dat in twee verschillende talen.
Panelgesprek
Voorgaand aan het gesprek mochten alle instellingen de mate van inclusie binnen hun programma een cijfer geven op de thermometer. Dit werd gevolgd door een panelgesprek waarin Ebru Aydin samen met de panelleden opzoek is gegaan naar antwoorden op diverse vragen. Zo werd de vraag gesteld hoe men kan zorgen voor een inclusief programma. Beer Boneschansker van Zuiderparktheater Den Haag gaf aan dat instellingen de macht weg moeten geven en de chaos ruimte moeten geven. Zo geeft hij aan dat hij zijn vrijwilligers laat programmeren en zelf alleen aangeeft hoeveel geld er beschikbaar is. Esther Smeenk van De Voorkamer gaf echter aan dat het bij hen al vanaf het begin in de DNA zit en dat het een belangrijke basis is voor de diversiteit en inclusie binnen de organisatie en het programma.
Van links naar rechts: Ebru Aydin – Critical Friend, Hanan De Sain – Lombok Festival, Esther Smeenk – De Voorkamer, Beer Boneschansker – Zuiderparktheater Den Haag, Jan Hiddink – WORM Rotterdam
Wat echter wel opvalt is dat programma wel aan het veranderen is, maar dat het publiek niet mee aan het veranderen is. Hier werden verschillende redenen voor genoemd, het gebouw, de tijden, het kaartje en de organisatie spelen allemaal een belangrijke rol in het beeld van het programma. Wat echter opviel is dat er ook werd aangegeven dat het van belang is om erachter te komen wat de behoefte is van de mensen door met hen in gesprek te gaan. Hanan van Lombok Festival & RAUM gaf aan door met key-figures van de doelgroep in gesprek te gaan, je al een heel eind komt.
Dit geeft impliciet aan dat de meeste culturele instellingen programmeren wat zij denken dat de doelgroep interessant vindt en/of waar de doelgroep behoefte aan heeft. Wat zegt dit eigenlijk over de sector? Wisten wij dit niet vorig jaar al? Is dit niet al vaker herhaald? Wat houdt ons tegen om in gesprek te gaan met elkaar? Is het angst? Of doet het juist pijn? Van Jan Hiddink hebben wij gehoord dat ondanks het schuurt, pijn doet en soms onoplosbaar is, wij toch in gesprek met elkaar moeten gaan. Volgens Beer MOET het pijn doen, want hij zegt “Het is pas inclusief als het pijn doet en dat weet je pas achteraf”.
Met elkaar in gesprek
Na het panelgesprek mochten aanjagers en Critical Friends met elkaar in gesprek gaan. Hier werd besproken wat zij mee zouden nemen uit het gesprek en wat hen opviel. Op basis van het panelgesprek en het gesprek met elkaar mochten de instellingen een ander cijfer geven aan hun instelling als zij van mening waren
veranderd naar aanleiding van de gesprekken. Dit was slecht bij enkel instellingen het geval. Wat zegt dit over de instellingen? Kennen zij hun organisaties daadwerkelijk zo goed …
Ali Amghar
Tot slot heeft Ali Amghar afgesloten met een wrap up waarin hij iedereen mee heeft genomen in zijn verhaal, in hoe hij deze middag heeft beleefd, wat hij heeft gehoord en wat hij niet heeft gehoord.
Een succesvolle middag dankzij de volgende partijen.
Ilana van den Berg – EKKO
Hinke Breimer – Kunst Centraal
Ebru Aydin – Moderator/Kunstenaar/Critical Friend
Hanan De Sain – Lombok Festival/Raum
Esther Smeenk – De Voorkamer
Beer Boneschansker – Zuiderparktheater Den Haag
Jan Hiddink – Worm Rotterdam
Ali Amghar – Schrijver/Kunstenaar/Critical Friend
