23 mei 2019 was het zover: na 4 practices meegeluisterd, geparticipeerd, bekritiseerd en gevraagd te hebben was het tijd voor de Critical Friends om hun eigen visie op culturele diversiteit en inclusie te presenteren. Een ding was tijdens de voorbereiding duidelijk: inclusie hangt samen met het kunnen herkennen van jezelf in het verhaal van de ander. Vanuit verschillende perspectieven hebben Siham, Raymond, Hicham, Imad, Ayda, Mustapha, Esther, Munir, Ebru, Ali en Ghita samen na gedacht over de mogelijkheden om de Aanjagers en overig betrokkenen van PACT mee te nemen in een alternatief verhaal. Het verhaal van het (potentiële) Publiek.

Wat niet gezien wordt

Voorafgaand de PACT Practices werden de aanjagers door de expositie MOED geleid in het  Centraal Museum onder leiding van Rosemarie Buikema.

 

Potluck

Tijdens de vorige PACT Practices werd het duidelijk dat eten een verbindende rol speelt voor alle culturen.
Ditmaal speelde er verschillende situaties o.a. de Ramadan, die de beslissing rondom eten niet zo eenvoudig maakte. Wij hebben wij als Critical Friends meerdere gesprekken gevoerd over hoe je inclusie het beste stimuleert, terwijl je een ander hoort en tegelijkertijd niet door politiek-correctheid verlamd raakt in het maken van keuzes. In aanloop van deze Pact Practice werd veel voorgelegd in de WhatsApp groep van de Critical Friend, die we daarom graag openlijk delen. Lees hier de terugkoppeling.

Uiteindelijk is er voor gekozen om een kleinschalige Potluck te organiseren, waarbij deelnemers hun eigen eten meenemen om te delen.

Ik kwam, ik hoorde, ik ondervond

Tijdens  het organiseren van deze PACT Practices hebben de Critical Friends aangegeven vooral het gesprek te willen openen met de aanjagers. Veel van de Critical Friends hebben het idee dat de ernst van de situatie en de frustratie over de snelheid van het process nog niet genoeg uitgelicht wordt. Daarom is er gekozen voor een open avond waarin gesprekken voeren centraal stond.

Raymond Ramdihal en Imad Saffuri hebben samen met de hulp van Bart Bleierveld en Ali Amghar een monoloog geschreven dat is opgevoerd tijdens het begin van het avondprogramma. Dit monoloog werd versterkt door Raymond die vanuit zijn dans een eigen fysieke interpretatie aan de woorden.

Munir de Vries had een aantal voorbeelden van illustraties meegenomen. Sommige van deze illustraties zijn gemaakt door de organisaties van sommige aanjagers. Vragen zoals waarom wordt er gekozen voor een bekend “Marokkaans” lettertype of voor deze Afrikaanse afbeeldingen kwamen naar voren. In kleine groepjes gingen de aanjagers, met behulp van de Critical Friends, in gesprek om te bekijken wat zulke afbeeldingen oproepen vanuit verschillende perspectieven.

Tegen het einde van de avond werdt er door de Critical Friend Siham el Ouazizi een oefening gedaan. Aan het begin van de avond werden er al groepen gemaakt doormiddel van een aantal deelnemers een lintje te geven en een aantal niet. Toen het tijd werd voor Siham’s oefening werdt er 1 groep naar buiten gestuurd en de andere groep moest verplicht binnen blijven.

De groep 1 die binnen bleef kreeg 2 opdrachten. Regel 1. De vraag beantwoorden met ‘Ja’ wanneer men op ooghoogte is. Regel 2. De vraag beantwoorden met ‘Nee’ wanneer men op ooghoogte is en glimlacht.
De groep 2 was compleet blanco en kreeg alleen de opdracht om contact te zoeken met groep 1. Dit verzorgde voor een groot aantal miscommunicaties en waar het leerpunt misschien niet zo logisch bleek te zijn als voorheen gedacht.

Tot slot is de avond afgesloten met een prachtig monoloog dat Siham zelf heeft gemaakt.

TOOL

Critical Friends bespraken veelvoorkomende voorvallen, frustraties, handvatten en nog meer. Deze legden ze vast in het onderstaande lijstje.

Pact Practice #5: gesprek do’s and don’ts

Links:

Categorieën: NaslagwerkNieuws